— Gdybym właśnie zaszła w ciążę — jak przekonałby mnie Pan, że moje dziecko powinno przyjść na świat w Powiatowym Szpitalu w Iławie?

— Oddział położniczy w Iławie jest wprawdzie oddziałem o pierwszym stopniu referencyjności, ale posiada doświadczoną kadrę medyczną oraz ponadprzeciętne wyposażenie w sprzęt i aparaturę medyczną. Oprócz położnych, które w trakcie aktu, jakim jest poród, pełnią wiodącą rolę, a później opiekują się mamami i ich dziećmi — pracuje sześciu specjalistów ginekologów dwóch rezydentów ginekologii i dwoje lekarzy ginekologów w trakcie nostryfikacji dyplomów. Nadzór lekarski nadnoworodkami sprawuje dziesięciu lekarzy, w tym dwóch neonatologów, lekarz przed egzaminem z zakresu neonatologii, lekarz przed nostryfikacją dyplomu z zakresu neonatologii, kardiolog dziecięcy oraz pięciu lekarzy pediatrów. W Polsce znany jest problem deficytu kadr medycznych, ale szpital iławski dąży do systematycznego zwiększania zatrudnienia. Odział położniczy standardowo wykonuje u każdej pacjentki badania USG i kardiotokograficzne w systemie centralnego nadzoru MONAKO. Rutynowo stosujemy również farmakologiczne metody zwalczanie dolegliwości bólowych w trakcie porodu na zasadzie autodawkowania leku przeciwbólowego. Rodzące kobiety mają możliwość relaksacji w postaci hydroterapii śródporodowej oraz porodu w towarzystwie wybranej osoby.

Kontakt skóra do skóry (tzw. kangurowanie) to u nas oczywiście rutyna. W tej procedurze medycznej prócz mam mogą brać udział również tatusiowie. Nawiązałem kontakt z dr Grażyną Gebuzą z Collegium Medicum UMK i przy jej wsparciu zamierzam wkrótce wprowadzić wspomaganie porodu akustyką, czyli muzykoterapią.

— A jak odbywa się sam akt porodu?

— Staramy się, aby porody w naszym szpitalu były coraz bezpieczniejsze. W trakcie porodu przy pomocy badania palcami określa się jego postęp. Jest to badanie przeprowadzane przez położną i lekarza. Niestety, jest bardzo subiektywne. W odpowiedzi na to zamierzamy przetestować, a być może na stałe wprowadzić nowoczesny, automatyczny, nieinwazyjny pomiar postępu porodu. Taki aparat pomiarowy zamierzam wkrótce przetestować w oddziale. Jeśli pozwoli to na jednoznaczne obiektywne oparte o pomiary ustalenie postępu porodu i w razie konieczności ułatwi podjęcie decyzji o cięciu cesarskim — będę rekomendował dyrektorowi szpitala zakup takiego urządzenia. Byłby to pierwszy szpital w Polsce, który takim aparatem dysponuje.

— Proszę opowiedzieć o systemie centralnego nadzoru położniczego MONAKO. Na czym polega jego nowoczesność? Jak wspiera neonatologię oferowaną w Państwa Szpitalu?

— Centralny system monitorowania położniczego pozwala na utrwalenie całego zapisu KTG w trakcie porodu i umożliwia nadzorowanie porodu przez lekarza nawet z pokoju lekarskiego. Jest to system analizy elektronicznej. To komputer zapewnienia powtarzalność i obiektywność oceny poprzez automatyczną analizę zapisu prowadzoną zgodnie z wytycznymi FIGO [Fédération Internationale de Gynécologie et d’Obstétrique — Międzynarodowa Federacja Ginekologii i Położnictwa].

 

System Monako interpretuje zapis KTG, na bieżąco wyświetla wyniki, wykrywa nieprawidłowości i sytuacje alarmowe. Znacznie poprawia to bezpieczeństwo nienarodzonych dzieci, ułatwiając pracę położnym i lekarzom. To nowoczesne systemy nadzoru położniczego i jesteśmy w posiadaniu tej aparatury już od ponad 4 lat. System MONAKO jest również dostępny dla kobiet w ciąży w naszej przyszpitalnej poradni ginekologicznej i pozwala na śledzenie nawet niewielkich zmian występujących w kolejnych kardiotokogramach w oparciu o wyznaczone wskaźniki liczbowe, opisujące tendencje zmian.

— Dlaczego kobiety planujące stosować lub już stosujące antykoncepcję powinny wykonać badania genetyczne?

— Badania genetyczne są coraz bardziej dostępne, powszechne i fascynujące. Kobiety często decydują się na tego typu badania po zaleceniu lekarza z powodu niekorzystnych zdarzeń medycznych. Obecnie istnieje możliwość wykonania badań genetycznych dla par planujących ciążę oraz również dla kobiet, które świadomie chcą dobrać sposób antykoncepcji. Badanie należy wykonać w przypadku rodzin, u których występowała choroba zakrzepowa w nadkrzepliwości o dużym ryzyku

— niedoborze antytrombiny, niedoborze białka C, niedoborze białka S. Prawdopodobnie u kobiet z tych rodzin, stosujących antykoncepcję hormonalną ryzyko powikłań zakrzepowych występuje dziesięć razy częściej. Kobiety z udowodnionym genetycznie zespołem nadkrzepliwiści (trombofilii)

nie powinny stosować niektórych form antykoncepcji hormonalnej.

 

— Proszę opowiedzieć o rutynowym znieczuleniu porodu. Co to jest autodawkowanie?

— Po uzyskaniu zgody od rodzącej na zlecenie lekarza podłączamy rodzącej pompę infuzyją, zawierającą silny lek przeciwbólowy. Lek z organizmu kobiety usuwany jest całkowicie po około 3 minutach, dlatego ważna jest nauka samodawkowania (autodawkowania). Rodząca samodzielnie podaje sobie lek poprzez naciśnięcie przycisku, który trzyma w dłoni. Lek powinien być podany najlepiej tuż przed bolesnym skurczem macicy. Automat pompy jest tak zaprogramowany, że nie

istnieje obawa o przedawkowane leku. Przed wprowadzeniem tego typu znieczulenia uzyskałem zapewnienie, że lek nie wpływa na stan dziecka i nie znajdzie się w mleku matki. Nie zaobserwowaliśmy również zaburzeń w przebiegu porodu. Często rodzące zbyt późno decydują się na tego typu terapię przeciwbólową i w związku z tym jest ona mniej skuteczna.

— W opinii publicznej, szczególnie wśród kobiet funkcjonuje takie hasło: „rodzić po ludzku”. Jak Pan jako lekarz z wieloletnim doświadczeniem rozumie dziś sens tego hasła?

— Obecnie ciąża często jest postrzegana jako stan chorobowy. A poród jak typowa szpitalna procedura. Dzieje się to z powodu sztywnych norm dotyczących prowadzenia ciąży. Kobiety ciężarne są pełne obaw o swoje nienarodzone dziecko. Najczęściej zadawanym przez kobiety położnikowi pytaniem jest „Czy wszystko będzie dobrze?”. Niestety, wśród lekarzy brakuje jasnowidzów i brakuje

nam również definicji wszystkiego najlepszego. Dodatkowo media, w tym media społecznościowe silnie wspierają obraz porodu jako czegoś, co przekracza możliwości kobiety. Ważną rolę odgrywają szkoły rodzenia — a będą odgrywać jeszcze większą. Szkoły rodzenia mają za zadanie odbudowanie sprzyjającego nastawienia naturalnego, ludzkiego podejścia do porodu. Poród wymaga odwagi,

determinacji, wiary we własne siły — dlatego ważne jest przygotowanie emocjonalne i duchowe. W szpitalu pacjentki mogą korzystać z opieki psychologa. Jednak osoba bliska, która umiejętnie wspiera rodzącą i buduje poczucie bezpieczeństwa, jest często nie do zastąpienia. Ważne w ludzkim porodzie jest bezpieczeństwo, ale i zachowanie równowagi pomiędzy tzw. procedurami medycznymi, poszanowaniem dla trudu, odwagi i cierpienia rodzącej, zapewnienie dostępności osoby bliskiej.

Myślę nad mottem porodu po ludzku. Hasło „dobro jest nieśmiertelne” może jest bardzo uniwersalne, ale dobro, życzliwość okazywane rodzącej — jest najważniejsze w ludzkim porodzie.

 

— Poród to dla mnie wciąż jakiś rodzaj misterium życia ludzkiego. Czy po udzieleniu tak wielu kobietom pomocy w wydaniu dziecka na świat — wciąż dostrzega Pan elementy tego misterium na sali porodowej?

 

— Poród jest elementem natury kobiety. Widzę rodzące kobiety, które po często trudnym i niejednokrotnie skomplikowanym zabiegowym porodzie, dając swojemu dziecku najpiękniejszy prezent w postaci życia — uwalniają niesamowite ilości miłości. Jestem przekonany, że dzieci od samego początku są przez rodziców oczekiwane, kochane, najpiękniejsze — a świat jest dla nich właściwym miejscem do życia. [..]

#szpitalIława #rodzićwiławie #szpitalpowiatowywiławie #iława